ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΑΣ

Ορισμός 

Βία είναι κάθε συμπεριφορά ή συστηματική πολιτική συμπεριφοράς 

που χρησιμοποιείται για να εξαναγκάσει, να κυριαρχήσει ή να 

απομονώσει το θύμα. 

Eίναι κάθε σωματική, ψυχολογική και λεκτική κακοποίηση ανθρώπου 

που δημιουργεί σωματικό ή και ψυχικό πόνο ή και πληγές, 

Είναι η χρήση κάθε μορφής εξουσίας που επιβάλλεται στο άλλο άτομο 

για τη διατήρηση του ελέγχου της σχέσης και της συμπεριφοράς του 

θύματος. 

Συχνά συμπεριλαμβάνει παραβίαση των δικαιωμάτων του θύματος. 

Η βία έχει πολλές μορφές(σωματική,ψυχολογική,λεκτική κ.α), αλλα αυτό που θα μας απασχολησει εδω ειναι η βια που ασκείται στα σχολεια μεταξυ μαθητων. Υπαρχουν πολλα κρουσματα και μαρτυριες μαθητων για τη σωματικη και λεκτικη βια που ασκειται στα σχολεια.Μια μορφη ειναι το λεγομενο bullying, η αγγλικη ορολογια του φαινομενου.Εδω καποιοι μαθητες φερονται ασχημα συνηθως σε μαθητες μικροτερης ηλικιας, τους πειραζουν και τους τρομοκρατουν ειτε με αυτα που τους λενε ειτε με αυτα που υποσχονται πως θα τους κανουν αν δεν υπακουσουν στα λεγομενα τους.

Μια αλλη μορφη βιας ειναι η λεκτικη η αλλιως ο λεγομενος ψυχολογικος πολεμος. Ακομψες εκφρασεις και χαρακτηρισμοι σε μαθητες που ειτε εχουν αδυναμο χαρακτηρα και δεν αντιστεκονται η διαμαρτυροναι σε αυτα που τους λενε ειτε σε μαθητες που παρουσιαζουν καποια διαφορετικοτητα εξωτερικη ή εσωτερικη που δεν ειναι ευρεως κοινωνικα αποδεκτικη.(προκαταληψεις)

Ωστοσο υπαρχουν και περιπτωσεις οπως ενας απλος καθημερινος χαρακτηρισμος ατομου(π.χ χοντρος, κοντη, ψιλη) που αν και θεωρουνται ασημαντοι απο καποιους, δημιουργουν τεραστια ψυχολογικα προβληματα και τραυματα σε παιδια που ακομα και μετα απο πολλα χρονια δεν μπορουν να τα ξεπερασουν.

Φυσικα υπαρχει και το αλλο ακρο οπου ασκειται βια στην κανονικη της μορφη, οπως αγριο ξυλο,καβγαδες και συγκρουσεις που πολλες φορες οδηγουν σε ακραιες καταστασεις οπως αλλαγη περιββαλοντος,εμπλοκη αστυνομιας, μηνησεις, ασφαλιστικα μετρα κ.α. και εδω ακριβως τιθεται το ερωτημα τι κανει η κοινωνια και το ιδιο το σχολειο για την αντιμετωπιση του φαινομενου?? θα κλεισει παλι τα ματια της η θα λαβει ριζικες αποφασεις??

μετα απο συζητησεις καταληξαμε στο συμπερασμα οτι υπαρχουν δυο σταδια για την αποτροπη του φαινομενου και αυτα ειναι η προληψη και η αντιμετωπιση/


-Καταρχας πρεπει καθε σχολειο να εχει ενα γραφειο ψυχολογικης υποστηριξης που θα αποτελειται απο μια ομαδα ανθρωπων(ψυχολογοι,κοινωνικοι λειτουργοι κ.α) που θα ειναι διαθεσιμοι οποιαδηποτε στιγμη της ημερας τοσο για μαθητες,καθηγητες αλλα και γονεις. Ετσι θα δινονται λυσεις στα προβληματα, αλλα παραλληλα θα βελτιωνονται και οι διαπροσωπικες σχεσεις σε ολα τα επιπεδα. Για την αξιοποιηση αυτου του σκοπου μπορει να χρησιμοποιηθουν ακομα και εκπαιδευτικοι, οι οποιοι θα μπορουν να παρακολουθουν καποια σεμιναρια και θα μπορουν ετσι να βοηθουν και οι ιδιοι. Ειναι πολυ σημαντικο ολοι να γνωριζουν την ψυχολογια του ατομου(π.χ καθηγητης την ψυχολογια του μαθητη), καθως ετσι για καθε περιπτωση θα υιοθετειται και ο σωστος τροπος συμπεριφορας και ετσι θα εχουμε καλυτερα αποτελεσματα αλλα και μεγαλυτερη επικοινωνια και κατανοηση. -Μια πιο φιλικη σχεση μαθητων-καθηγητων. Ωστοσο αυτο δεν ξερουμε κατα ποσο θα μπορει να επιτεχθει. Αλλα τουλαχιστον οι καθηγητες δεν θα πρεπει να μεροληπτουν εις βαρος καποιων ατομων,να επικρινουν και να εκδηλωνουν συμπαθειες η αντιπαθειες.Αυτο επιδεινωνει την κατασταση.

-Προγραμματα στα οποια θα μπορουν να συμμετεχουν ελευθερα οσοι μαθητες θελουν και στοχο θα εχουν την ενημερωση για διαφορα θεματα αλλα παραλληλα θα αποτελει και μια δραστηριοτητα εξω απο το κλειστο πλαισιο του σχολειου, οπου οι μαθητες θα ερχονται πιο κοντα, θα συζητουν και θα εκφραζουν ελευθερα τις αποψεις τους.

-Συνελευσεις μαθητων, μεσω των οποιων οι ιδιοι θα μπορουν να πουν για τα προβληματα που αντιμετωπιζουν στο σχολειο και να προτινουν λυσεις.

-Και φυσικα για να εφαρμοστουν αυτα πρεπει τοσο οι μεγαλυτεροι μαθητες οσο και καθηγητες να δινουν το καλο παραδειγμα, ωστε να μπορεσουν και οι μικροτεροι να τα ακολουθησουν.

-Αλλα το πιο σημαντικο απ'ολα ειναι να υπαρχει ενας ανοιχτος διαλογος καθημερινα μεταξυ μαθητων-καθηγητων, οπου ολοι θα μπορουν ελευθερα να εκφραζουν τις αποψεις τους χωρις φοβο. Να υπαρχει κατανοηση και να γωνριζουν οι μαθητες οτι αυτα που λενε εχουν αντικτυπο και οτι δεν ειναι ασημαντοι.


Σιγουρα μπορουμε να προτινουμε ενα σωρο λυσεις, αλλα μεγαλη σημασια εχει και το περιβαλλον στο οποιο εχει μεγαλωσει το παιδι, τις αξιες με τις οποιες μεγαλωσε και θελει να εφαρμοσει στη ζωη του. Δυσκολα μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο και κυριως ενα παιδι που τωρα διαμορφωνει το χαρακτηρα του.

Ωστοσο αξιζει να προσπαθησουμε, οσο κι αν φαινεται δυσκολο. Μπορει να μην καταφερουμε να εξαλειψουμε τελειως το φαινομενο αλλα σιγουρα θα σημειωσουμε μια πολλη σημαντικη αλλαγη...



Ζαρανιακου-Σαββουλιδου Δημητρα

αναρτήθηκε από Μ. Ποντικάκης